Goede voornemens: Ik zeg: Achterlaten!

Alle mensen die zich oudejaarsnacht of nieuwjaarsdag (weer) goede voornemens hebben gemaakt om niet meer te: roken, drinken, ongezond eten, lang achter de pc/Ipad te zitten of die zich voornamen juist meer te bewegen, ontspannen, werken, ondernemer roep ik hierbij op: 

Stop ermee! 

Goede voornemens maken is ook een vorm van uitstel gedrag. 

Sta jij weleens stil?

Even stilstaan...Voor iemand die graag 'gaat' geen gemakkelijke opdracht.Ik ben zo iemand die graag onderweg is, er zijn altijd ideeën, er is altijd wat te ontdekken, er is altijd nog meer. Ik krijg energie van creëren, van ondernemen.  Het maakt me blij en de energie gaat bruisen; en nog meer ideeën buitelen dan over elkaar. Toch heb ik ook geleerd dat even stilstaan soms meer beweging creëert dan almaar doorgaan. Daardoor kunnen ideeën vorm krijgen, wortelen en behoud ik mijn energie. En even stilstaan doet me ook meer beseffen waar ik al ben, een waardevol inzicht.

Mijn kwaliteit is: overal mogelijkheden te zien. Dat is een motor in mij die me steeds weer nieuwe gebieden doet ontdekken. Voor een ondernemer een prima eigenschap; zo blijf ik creatief en in beweging.
Leerpunt voor mij is naast alle beweging ook aandacht te hebben voor stilstaan, Even niets dan ervaren wat er nu al allemaal is. Ik leer dat steeds meer en leer ook steeds meer wat het me brengt. Ervaren en beleven wat er allemaal al is, wat er bereikt is is een enorme bron van energie. Een heel andere energie dan die me een nieuw plan doet uitdenken. De energie van stilstaan geeft me een gevoel van verwondering, en vaak ook dankbaarheid, soms ontroering. Wauw! Dit is er allemaal al! Als ik dit ervaar merk ik dat mijn ideeën vervolgens meer ingebed worden in een geheel, ze zijn meer geïntegreerd en onderdeel van de ziel van mijn onderneming, van wie ik ben. Het geeft me een diep gevoel van tevredenheid en rust en het voelt goed om vanuit die rust vervolgens verder te creëren. Naast ondernemen dus ook opnemen. Ik ben het nog aan het leren en ben blij met de stappen die ik zet. Regelmatig mediteren helpt mij met aandacht te zijn bij wat ik doe.
Wat helpt jou om regelmatig stil te staan?

Aandacht trekkers

Afgelopen week raakte ik verzeild in de discussie die ontstond na de publicatie van de blog Stop! Hou op! Van Tine de Jong. Al snel na de publicatie buitelden de reacties over elkaar heen. De blog ging over het in haar ogen groeiend gebrek aan respect voor andermans grenzen en de beledigende toon van veel internet publicaties; blogs, tweets en dergelijke onder ander op Alphens.nl  Ik ben het helemaal met haar eens en heb me ook al een aantal keren in mijn blog verbaasd over de vrijheid die mensen nemen en het gebrek aan verantwoordelijkheid wat ze laten liggen in communicatie met anderen. Met name op internet. Volgens sommigen moet je wel scherp en fel zijn anders trek je geen lezers. Ik vraag me ten eerste af wat je dan voor lezers wilt eigenlijk, ten tweede hoe serieus je jezelf dan eigenlijk neemt. Vooral interesseert me de onderliggende opvatting dat je vooral door middel van veel opschudding en kabaal de aandacht zou trekken. Jazeker: als er iemand op straat loopt te schreeuwen valt dat op en kijk ik om of blijf staan om te zien wat er aan de hand is. Als ik dan zie dat iemand in het wilde weg de wereld ter verantwoording aan het roepen is, grof of beledigend draai ik me om en loop door. Of, als ik zo aangesproken wordt probeer ik er wat van te zeggen. Maar veel gebeurt er verder niet. Als je je eigen opinie belangrijk genoeg vindt om hem de wereld in te sturen neem ik aan dat je anderen daarmee wilt bereiken, discussie over inhoud op gang wilt brengen, iets wilt veranderen. Hoe trek je eigenlijk echt aandacht? En is reactie op je uitlatingen aandacht? Aandacht is voor mij aanwezig zijn en in contact. Interactie. Een- richtings verkeer boeit mij niet. Misschien grappig, misschien vervelend of ergerlijk en dan verdwijnt het weer. Er is geen aandacht voor het publiek, en van interactie is geen sprake (heen en weer gooien van je eigen argumenten en het posten van reactie na reactie op een blog zou je interactie kunnen noemen maar zo zie ik dat niet als er geen sprake is van wederzijdsheid). In communicatie en presentatie is het een gouden regel: Als je de juiste balans vindt tussen aandacht bij jezelf en aandacht bij de ander bereik je je publiek en kun je anderen in beweging brengen. Aandacht hoef je dan niet te trekken, die is er gewoon en die blijft, omdat je verhaal echt is zonder effectbejag. In de soms weer verhitte discussies van de week dacht ik aan wat ik ooit leerde in een van mijn eerste banen als groepsleidster: als de hele groep jongeren op zijn kop stond en over elkaar heen buitelde ik geschreeuw en gegil kreeg ik echt geen aandacht door mee te gaan schreeuwen. Ik kwam erachter dat ik door heel stil en aandachtig te blijven staan en wachten respect afdwong waardoor ze uiteindelijk naar me konden luisteren.

Kiezen voor stilte

Geen blogposts van mij de afgelopen weken. Niet dat er niets was wat me bezig hield, integendeel. Maar het was even genoeg. Werk, gezin, familie en wat er allemaal nog meer voorbij kwam. Teveel soms om in een dag te kunnen passen. Een Centrum voor Bewust Zijn dat steeds meer bezoekers trekt daagt mij uit zelf dicht bij mijn eigen bewust zijn te blijven. Alleen dan zal het met mij en met het bedrijf goed blijven gaan, daar ben ik van overtuigd. Bewust zijn heeft voor mij alles te maken met aandacht, ruimte voor stilte.

Fietsen en bergen afval: dag 3

Zoals ik vanmorgen al schreef is deze dag geen dag waar ik tegenop zag of -zie (dit in tegenstelling tot een van de deelnemers aan de Alphense No Impact media Battle: Richard Lindeman, verknocht als hij is aan zijn auto ;-) Zie hier het filmpje van zijn dappere pogingen.) Deze gaandeweg steeds zonniger wordende dag lokte mij alleen maar naar buiten, dus dat heb ik ook een aantal keren gedaan. Mijn nog steeds grieperige lijf knapte er zowaar wat van op; de zon, de frisse lucht, mijn langzaam pedalende benen. Ik heb verschillende delen van Alphen doorgefietst om posters van Tisgroen Festival te verspreiden, leuk, nuttig en o zo duurzaam allemaal. Er zullen deze week nog dagen komen die ik lastiger vindt.

Toch nog even dat afval

Vandaag de derde dag van de No Impact Week; : 'Vervoer: Verbrand calorieën in plaats van brandstof'. Mooie slogan en voor mij met een paar pondjes teveel een echte win- win situatie ;-)
Voor ik aan vandaag begin wil ik toch nog even terugkomen op de tweede dag van de na zo'n dag komen er eigenlijk pas de overwegingen. Met een gezin van 5 personen produceren we heel wat afval. Afval scheiden: papier, glas, gft, plastic is al aardig een gewoonte geworden en een leuk klusje voor de kinderen om een beetje bij te verdienen als ze naar de glas- of papierbak gaan. Sinds er plastic bakken geplaatst zijn in Alphen spaar ik braaf plastic en fiets ik regelmatig met grote zaken naar de oranje bak. Toch ben ik gaan twijfelen of ik er wel goed aan doe doordat ik tegengestelde meningen in de media tegenkom.

No Impact Week; een valse start

Mooi begin van de No Impact Week: gevloerd en ziek in bed. Zo zal ik zeker weinig impact hebben op mijn omgeving!(behalve op mijn kinderen dan want die worden heeel zenuwachtig van een zieke moeder in bed!) Vandaag is mijn hoofd een stuk minder wattig en kan ik weer beter nadenken over het hoe en wat van de NIW voor mij. Ik heb me aangemeld om mee te doen aan de No Impact Week NL, een experiment van een week (6 t/m 13 november) waarbij je stap voor stap aan de hand van thema's gaat onderzoeken hoeveel impact jouw gedrag op je omgeving heeft. Ik vind het een uitdaging deze week bewust te kijken hoeveel ik eigenlijk verbruik: wat zijn mijn gewoontes, en wat betekent dat eigenlijk voor mijn omgeving? Eens even stil staan bij wat ik consumeer en wat het effect daarvan is;op mijn omgeving maar ook op mijzelf. Van gedachtenloos gedrag naar bewust zijn van mijn keuzes. Een week; dat moet toch te doen zijn?