Vanochtend werd ik al vroeg verblijd door mijn dochter met een zelfgemaakt Valentijnshart. Niet echt een verrassing want ik had haar geholpen met het recept voor het brooddeeg en met haar meegedacht over de andere cadeaus. Toch realiseerde ik me opeens dat ik het wel sneu vond dat ik voor haar niet een cadeautje retour had. Stom dat ik daar niet aan gedacht had! Maar ik hoef toch niet automatisch wat terug te geven?
Nou ja het is nog een klein meisje die ik graag ook verras en blij maak met een leuke attentie.
Maar ik doe niet mee met Valentijnsdag. Dat is al jaren zo. De eenzijdigheid en het gebrek aan creativiteit, de voorgeprogrammeerde rode en roze cadeaus. Het heeft voor mij niets met bewust geven en ontvangen te maken. Het is een invuloefening en het wordt ons steeds makkelijker gemaakt. Het wachten is op de eerste app. die voor jou een kado uitzoekt, inpakt,er een lief kaartje bij doet en zorgt dat het op het juiste moment bij de juiste persoon bezorgd wordt. Zonder dat je daar zelf nog iets aan hoeft te doen.
