maandag 23 mei 2011

Stop nou maar met dat zoeken naar Balans! (deel 2)

Het was blijkbaar niet voor niets dat ik een Blogkermis over zoeken naar balans heb georganiseerd...

Ik ben nergens zoveel mee bezig geweest als met balans de afgelopen tijd. Werd geconfronteerd met dat Balans bij mij vaak lijkt te moeten ontstaan vanuit de uitersten. Dat is in ieder geval hoe ik ermee omga maar dat kost natuurlijk erg veel energie.

Voor mij blijkt het een voortdurend proces van bewust zijn. Stilstaan bij wat me werkelijk beweegt en daar naar handelen. Dat proces gaat met vallen en opstaan en is in zichzelf een boeiend gebeuren.


Ik heb de afgelopen weken heb ik veel ontdekt over mechanismen en vaste patronen in mezelf, heb boeiende en inspirerende gesprekken met anderen over dit onderwerp gehad en mooie nieuwe contacten opgedaan.Niet dat ik ernaar op zoek was, het gebeurde gewoon. Dat is het mooi van je met een onderwerp verbinden. De kern voor mij is: vanuit bewust zijn in het NU vooral goed te voelen waar mijn grenzen liggen.

Geinspireerd door anderen
Inspirerend vond ik het boek "Tussentijd"van Debbie Molhuizen. Meer dan een boek een heel concept. Wat mij daarin aansprak is, het bewust ruimte maken voor een periode (in werk, leven) voor "tussentijd", een tijd waarin je wel weet dat je zaken anders zou willen maar nog niet wat en hoe. Als een braakliggend landje waar even niets op hoeft te groeien. De tussentijd is geen tussenstation maar een periode van de balans opmaken om zich geinspireerd weer verder te kunnen gaan. Ook in het boek "Lslten" ontdekte ik veel over balans: 'less is more': stilstaan bij wat je eigenlijk allemaal achterweg kunt laten, hoe er meer balans kan zijn tussen de eisen van buitenaf en datgene wat je zelf wezenlijk wilt.

Heel letterlijk is mijn worsteling met het onderwerp balans verbonden met het tot stand komen van deze blogkermis. Ziekte, oponthoud, technische problemen; dit alles maakte dat de blogkermis niet op de geplande datum van start kon gaan. Het allerbelangrijkste wat ik van dit alles geleerd heb is: accepteren wat er is. Dat heeft mij rust gegeven, en de benodigde ruimte om mijn eigen balans weer te ervaren.

Drie verschillende kanten van balans
Ook de deelnemers aan de blogkermis hadden voor mij soms een verrassende kijk op de verschillende aspecten van balans. En ook zij worden soms geinspireerd door anderen. Zoals Jacqueline Hulleman, die mooie inzichten kreeg door een paard. Lees er meer over in haar blog Wat het paard Elsa mij over balans leerde. Mij zette deze blog aan het denken over de impact die je lichamelijk welbevinden heeft op hoe je de wereld tegemoet treedt.

De blog van blogkermis deelnemer Irma van Zanten- van Houdts: "De kunst van het verbeteren" sluit aan bij wat ik zelf al eerder schreef. Het gaat niet om het grote einddoel schrijft zij, maar om de kleinere doelen. "Het is de intensiteit die telt, de manier waarop we' ons ding doen', ons leven leiden. Het gaat om het kleine stapje op weg naar de plek waar jij wilt zijn"schrijft ze en daar kan ik me van harte bij aansluiten. Is de kunst van het leven niet juist de kleine stapjes opmerken en waarderen?

Ellen de Vries beschijft in haar blog "Tussen de oren" haar persoonlijke zoektocht naar balans. In haar geval vanuit pure noodzaak. Als je door ziekte geconfronteerd wordt met beperkingen is het geen vraag meer maar noodzaak om steeds opnieuw je balans te (uit te) vinden. Ellen is na een jarenlange zoektocht tot de conclusie gekomen dat het maar om 1 ding gaat, namelijk: acceptatie. En daarmee is de cirkel van deze blog mooi rond.

Rest mij nog maar één vraag: Hoe zouden anderen dat doen, die acceptatie? Misschien een mooie aanleiding voor een niewe blogkermis?
Ps. Het lot heeft voor de twee kaarten voor de Klankreis Ellen de Vries aangewezen. Zij mag een datum uitkiezen voor een van de geplande Klankreizen en ik ben benieuwd of deze avond haar een stukje meer in balans zal brengen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten