‘Voel je (je) goed?’ ‘Eehm… ik dacht van wel…'

‘Je zit teveel in je hoofd!’ wordt regelmatig tegen iemand gezegd die twijfelt, onzeker is of anderszins zoekende is. En de ondertoon is dan dat dat niet goed is, want ‘in je hoofd’ zitten, dat moet je zien te vermijden. Voelen moeten we, vanuit ons hart leven en dan weten we vanzelf wat goed is. 

Ik ben van mening dat er op deze wijze veel te veel gewicht aan gevoel wordt toegekend. 

Misschien wel door dezelfde mensen die ‘uit hun hoofd’ willen verdrinken volgens mij vaak in een troebele zee van gevoelens. 

Niet alles wat je op gevoel doet is goed. Niet elke wijze van voelen draagt bij aan een evenwichtige wijze van in het leven staan. Je heel erg mee laten slepen door verdriet, angst, woede vind ik een onhygiënische wijze van omgaan met jezelf. Niet elk gevoel is een effectief gevoel. Een voorbeeld: Wanneer je je heel erg identificeert met angst, het de angst is die jouw keuzes gaat bepalen. Waarschijnlijk kies je dan iets om de angst te vermijden en dat hoeft niet noodzakelijkerwijs een goed keus voor jou te zijn.

Het is handig om bij jezelf waar te kunnen nemen wat je voelt en te beseffen dat je niet je gevoel bent, maar dat dit slechts een ervaring is die je net zo makkelijk (met enige oefening weliswaar) kunt vervangen door een andere ervaring. Waardoor de wereld er weer heel anders uitziet.

Meditatie geeft je gereedschap in handen om dit te doen: waarnemen wat je voelt en daarmee al enigszins afstand nemen van je gevoel. Het helpt enorm relativeren. En als je het langer doet ga je ook die emoties herkennen die jou juist afhouden van wat je eigenlijk wilt- ‘ruis-gevoelens’.

Het is ook maar net hoe je in elkaar zit, er zijn ook mensen die zichzelf niet toestaan te voelen. Die juist direct in de waarnemers positie gaan zitten en van afstand observeren wat daar op gevoels- gebied gebeurt. Dat kan ook een keerzijde van meditatie zijn: teveel waarnemen en te weinig ervaren. Het is heel verhelderend om je gevoelens toe te staan en echt te voelen wat er met je gebeurt, eens flink boos, verdrietig, jaloers of wat dan ook te zijn en vervolgens in staat te zijn dit ook weer los te laten.

Ook dat kun je oefenen met meditatie bijvoorbeeld door naast het waarnemen van emoties ook aandacht te besteden aan wat je fysiek voelt. Je ademhaling, tintelingen in je lijf, of je je warm of koud voelt, spanningen, stijfheid… dat helpt ook om emoties meer toe te laten.

Teveel in je hoofd zitten? 

Gebruik je hersens om te zien wat er gebeurt als je ergens emotioneel door geraakt bent. Voel en ervaar wat er is en neem dan waar wat er gebeurt zodat je jezelf er niet mee identificeert.