“Ze moeten echt weg, ze hebben die koude periode niet
overleefd” “Het ziet er niet uit, die bak met dode planten”. We staan voor de ingang van UMAI en kijken naar de planten
bak, ooit ons fleurige en groene visitekaartje bij de voordeur. Sierlijke
olijfboompjes omringd door heerlijk geurende lavendel. Beiden met dat mooie
grijzig-groen blad. Echt een leuke binnenkomer.
Maar inderdaad, de opeens zo streng optredende vorstnachten
lijken te hebben toegeslagen. Het is nu al ver in het voorjaar en nog geen
groen puntje is te zien.
We besluiten ze eruit te halen en de bak te vullen met
nieuwe planten die het mogen gaan proberen.
Ik heb er moeite mee. We proberen toch even of er echt geen leven meer in de olijfboompjes
zit…Hee! Een puntje groen verschijnt als je met je nagel krast langs de stam.
Ik besluit dat ik ze toch bewaar. Op een bijna vergeten plekje in onze tuin
krijgen drie boompjes een nieuwe kans.
Regelmatig zien we dat het echt over is. Geen teken van
leven. Door de drukte en misschien gewoon slordigheid blijven ze staan,
vergeten.
Dan, opeens, na maanden loop ik voorbij een van de boompjes
als mijn oog op iets groens valt. Het zou toch niet….? Ik blijf staan en kijk
heel goed: inderdaad! Op een van de takken zie ik ene heel klein groen puntje.
Een nieuw blaadje! Al snel zie ik er meer verschijnen en ook een van de andere
boompjes loopt uit.
Ik voel me ontroerd. Wat is het eigenlijk een wonder! Aan de
buitenkant geen teken van leven, maandenlang lijkt het leven stil te staan,
opgehouden te zijn. En toch, onder de oppervlakte blijkt de levenskracht
onverwoestbaar.
Het was ook een flinke slag voor zo’n klein boompje. Twintig
graden vorst, da’s flink als je wortels in een mediterraan klimaat liggen. Mag
je daar even van bijkomen? In alle rust is er in het boompje keihard gewerkt
aan het verzamelen van herstelkracht stel ik me zo voor. Eerst van binnenuit
weer levenskracht verzamelen voor het aan de buitenzijde weer kan gaan groeien
en bloeien.
En als het dan doorbreekt naar buiten dan gaat het ook hard.
Zomaar vanzelf. Geen duwen of trekken bij nodig.
Mooie metafoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten