vrijdag 16 april 2010
Loslaten
Lente en loslaten: heeft dat met elkaar te maken? Het lijkt wat vreemd, je zou het eerder bij het najaar plaatsen; vallende blaadjes, natuur die zich terugtrekt. Toch hield het me bezig en ontdekte ik dat juist het voorjaar ons een heel andere kant van loslaten voorhoudt. Het loslaten door acceptatie. Verbinding maken met dat wat er is, en aanvaarden dat het er is, zonder oordeel. En zonder vooropgezet doel. In de natuur ontwikkelen en groeien de planten naar gelang de omstandigheden. Is het een kouder voorjaar? Dan gaat de groei gewoon wat langzamer, Komen er meer zonnige dagen? Dan worden planten en bomen opeens veel meer gevoed en barsten er opeens overal bloesemkruinen open zoals ik vorige week zag. De boodschap die daaruit opeens voor mij duidelijk werd: door helemaal aanwezig te zijn in het moment van nu kun je optimaal gebruik maken van de mogelijkheden die het nu je biedt. Als een bloembol zich druk zou maken over of hij wel hard genoeg groeit en wanneer nu eindelijk die bloem eens tot bloei komt zou er van groei misschien niet zo veel meer komen. En je druk maken over de kou draagt er echt niet toe bij dat je sneller groeit. Toch is het heel menselijk om veel van onze energie te steken in verzet tegen of frustratie over veranderingen (of het gebrek eraan). Met als resultaat dat de weerstand meestal alleen maar groeit. Werkelijk aanvaarden dat ook kou, droogte, stilstand uiteindelijk bijdraagt aan datgene wat zich ontwikkelt lijkt een moeilijke stap als je hem niet neemt. Maar als je dat stapje wel zet ontdek je dat je heel veel ruimte creĆ«ert, dat er energie vrijkomt. Het geeft een enorm gevoel van rust en vrijheid om gewoon ‘te zijn’. En bewust te zijn van alles wat er is. Daar ook bewust contact mee te maken, allemaal deeltjes die ook jouw aandacht verdienen, die net weg hoeven of anders hoeven zijn. Dat kan gelden voor gevoelens, gebeurtenissen, mensen in je leven. Doordat je aandacht niet steeds op de toekomst en een verwacht eindresultaat is gericht maar helemaal (‘mindful’) in het hier en nu, heb je al je energie compleet in eigendom. Energie om te groeien, misschien. Misschien niet. Dat doet er dan eigenlijk niet meer toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten